به گزارش خبرگزاری مهر، این دانش پژوهان دارویی را به موش‌های آزمایشگاهی ترزیق کردند که منجر به خلق موهای جدید در این موش‌ها شد.
اگرچه شنوایی معمولی در این موش‌ها احیا نشد، اما آنها از ناشنوایی مطلق به مرحله‌ای رسیدند که می‌توانند صداهایی مانند صدای به هم خوردن در یا ترافیک را بشنوند.
محققان این یافته را بسیار هیجان انگیز توصیف می‌کنند اما هشدار می‌دهند هنوز تا درمان ناشنوایی در انسان به این شیوه راه زیادی مانده است.
برای شندن باید امواج صوتی به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل شوند تا مغز بتواند آنها را درک کند. نخستین گام در این فرایند در اعماق درونی گوش داخلی روی می‌دهد که در آن، لرزش‌های صوتی موهای ریزی را می‌لرزانند و این لرزش موجب تولید سیگنال‌های الکتریکی می‌شود.
اغلب مشکلات مرتبط با شنوایی نتیجه آسیب رسیدن به این موها است.
محققان دانشکده پزشکی هاروارد و موسسه چشم و گوش ماساچوست به بررسی موش‌هایی پرداختند که کاملا ناشنوا بودند و در واقع هیچ مویی در گوش آنها وجود نداشت.
آنها از دارویی برای هدف قرار دادن سلول‌هایی استفاده کردند که معمولا حامی این موها هستند. این دارو، سرنوشت سلول‌ها را متحول کرد و موجب شد ژن‌های موجود در این سلول‌ها به گونه‌ای تغییر کند که سلول را به سلول مویی تبدیل کنند.
دکتر آلبرت اج یکی از پژوهشگران این طرح گفت: پیش از این، احیا و رویاندن دوباره این سلول‌های مویی در پستانداران بالغ امکان پذیر نبود، از این رو، یافته جدید بسیار هیجان انگیز است و برای نخستین بار نشان می‌دهد این کار شدنی است.
اسکن‌های مغزی این موش‌های آزمایشگاهی نشان داد آنها توان شنیدن برخی صداها را یافته‌اند.
اج افزود: این پژوهش بهبود و پیشرفت کوچکی است. چراکه این موش‌ها می‌توانند صداهای بلند را در فرکانس‌های پایین مانند به هم خوردن در یا ترافیک را بشنوند و این قطعا یک شنوایی معمولی نیست.
پیشرفت‌های مشابهی در سال 2012 با استفاده از سلول‌های بنیادی به دست آمد. در آن مطالعه، ارتباط بین موهای ریز گوش داخلی و مغز از بین رفته بود و سلول‌های بنیادی توانستند اعصاب جدیدی ساخته و ارتباط مغز و گوش دوباره احیا شود.
اما در این بین، احیا و رویاندن دوباره موهای ریز گوش یک چالش بزرگ بود.
